In het tafelblad zijn de fineersoorten teak, mahonie, esdoorn, peren en noten verwerkt. Het onderstel is in noten uitgevoerd.
Salontafel
De side-table was overigens niet het afstudeerwerkstuk voor Marloes. Voor haar opleiding Meubelmaken die het HMC organiseert voor leerlingen die 23 jaar en ouder zijn maakte zij een salontafel. Dat was voor haar een ‘eenvoudig’ opdracht. Beiden werkstukken waren te zien op de HMC Expo in Rotterdam.
Engelengeduld
Je moet er maar opkomen om een tafelblad te ontwerpen waarin 150 stukjes fineer met een dikte van 0,5 mm naadloos op elkaar aansluiten. En alles uitgevoerd als handwerk, want Marloes koos niet voor het loepzuivere precisiewerk dat de lasertechniek oplevert. Het laseren geeft in de meeste gevallen ‘aangebrande’ snijkanten die het sfeerbeeld ontsieren. Voor het versnijden van het fineer gebruikte Marloes een scalpmesje dat zij rond een cirkelvormige stalen mal trok. Deze geleidingsmal is steeds exact op de hartlijnen in het vierkant tegen de binnen- of buitenzijde geplaatst. Met het puntige scalpmes zijn rondingen ook strak uit te snijden. En om het nog moeilijker te maken vond Marloes het ook noodzakelijk dat het fineer bij de randen zou worden omgeslagen. Het inlegpatroon in het fineer loopt loepzuiver over de randen door. Elk puzzelstukje fineer vroeg ongeveer 1 uur bewerkingstijd. En, natuurlijk schoot het scalpmes wel eens uit……...
Het patroon
In elk stukje fineer keren twee vaste gegevens terug, te weten de cirkelvormige uitsparing en de cirkelvormige uitstulping. Deze nagenoeg volledige cirkelvorm is steeds gepositioneerd op de hartlijn van het vierkant. Er zijn vierkanten met 1, 2 of 3 uitsparingen dan wel 1, 2 of 3 uitstulpingen.
Het legpatroon wordt gevormd door fineervierkanten met:
- 1 uitparing, 3 uitstulpingen
- 2 uitsparingen, 2 uitstulpingen
- 3 uitsparingen, 1 uitstulping.
Door twee fineerlagen contra op elkaar te leggen kon Marloes in een snijbeweging twee puzzelstukjes maken die met de zichtzijde naar boven in elkaar pasten.
